Menü Kategoriler
Coğrafya
Şanlı Ay Yıldızlı Al Bayrak
19 Mart 2024 Salı
Isparta

İlçeleri

Isparta’nın biri merkez olmak üzere on iki ilçesi vardır.

Merkez:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 133.061 olup, 112.117’si ilçe merkezinde, 20.944’ü köylerde yaşamaktadır. İlçe toprakları genelde düzdür. Doğusunda Davras Dağı, güney batısında Akdağ, orta kesiminde ise Isparta Ovası yer alır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır.Gülcülük ve gülyağcılık yaygındır. Bağcılık gelişmiştir. Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır.İplik Fabrikası, SümerbankHalı Fabrikası, Çimento Fabrikası un fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır.

İlçe merkezi Akdağ’ın kuzey eteklerinde kurulmuştur. İzmir-Aydın-Eğirdir demiryoluna Bozanönü istasyonunda ayrılan bir hatla bağlanır. Mimârî bakımdan modern bir şehir olan Isparta Anadolu’nun hızla gelişen illerindendir.

Aksu:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 9591 olup, 2921’i ilçe merkezinde. 6670’i köylerde yaşamaktadır.İlçe toprakları orta yükseklikteki engebeli alanlardan meydana gelmiştir. Doğusunda DedegülDağları yer alır. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır. Başlıca tarım ürünleri buğday, patates ve soğandır.Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır. Evlerde halı ve kilim dokumacılığı yaygındır.İlçe merkezi,Dedegöl Dağları eteklerinde kurulmuştur. Eğirdir’e bağlı bucak iken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu.

Atabey:1990 sayımına göre toplam nüfusu 7561 olup, 5010’u ilçe merkezinde 2551’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 5 köyü vardır.Yüzölçümü 202 km2 olup, nüfus yoğunluğu 37’dir. İlçe topraklarının kuzey ve batısında Barla Dağı güneyinde Bazonönü Ovası yer alır. Barla Dağının güneyinde zengin çayırlarla kaplı 1000-1500 m yükseklikte platolar vardır.

Ekonomisi gül yetiştiriciliği ve gülyağcılığına dayanır. El tezgahlarında yapılan Halıcılık önde gelen geçim kaynağıdır.İplik fabrikası başlıca sanayi kuruluşudur.İlçe merkezi denizden 1000 m yükseklikte Barla Dağı eteklerinde kurulmuştur. Eski adı Agros’tur. Tarihi çok eskilere dayanır.Güney batısında AntikSeleukei Sidara şehri kalıntıları vardır. 1921’de Büyük Millet Meclisi kararıyla Atabey ismini aldı. İlçe belediyesi 1910’da kurulmuştur.

Eğirdir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 41.266 olup, 15.828’i ilçe merkezinde. 25.438’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 23, Kocapınar bucağına bağlı 2 köyü vardır.İlçe topraklarını EğirdirGölü ile bu gölü Isparta Ovasından ayıran dağlardan meydana gelir.Kuzeybatısında Barla Dağı, batısında DavrasDağı, doğusunda Dedegül Dağı yer alır. Eğirdir Gölünün büyük bölümü ile Kovada Gölü ilçe sınırları içinde kalır. Başlıca düzlükler göle dökülen dere vâdilerinde yer alır.

Ekonomisi tarım, hayvancılık ve balıkçılığa dayanır. Başlıca tarım ürünleri buğday, patates, ve soğan olup, ayrıca az miktarda arpa, şekerpancarı, fasulye ve nohut yetiştirilir.Göl çevresinde sulanabilen arazide sebze ve meyvecilik yapılır. En çok elma üretilir. Yaylalarda ise ençok koyun ve kılkeçisi, köylerde ise daha çok sığır beslenir.Gölde tatlı su balıkçılığı yapılır.Kerevit, sazan ve sudak başlıca av ürünleridir.Kerevit yurt dışına ihraç edilir. Halı atölyeleri başlıca küçük sanâyi kuruluşlarıdır. Evlerde de halı ve kilim dokumacılığı yapılır.

İlçe merkezi Eğirdir Gölünün güney kıyısında göle doğru uzanan Kaleburnu Yarımadası üzerinde kurulmuştur. Isparta-Konya karayolu ilçeden geçer.İl merkezine 36 km mesafededir. Isparta’dan ilçe istasyonuna kadar gelen bir demiryolu vardır.Hamidoğulları Beyliğine başşehirlik yapmıştır.İlçede ülke çapında hizmet veren KemikHastalıkları Hastânesi ve Süleyman Demirel Üniversitesine bağlı, Su Ürünleri Yüksek Okulu vardır.

Gelendost:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 22.739 olup 7338’i ilçe merkezinde, 15.401’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 13 köyü vardır.Yüzölçümü 624 km2 olup, nüfus yoğunluğu 36’dır.İlçe topraklarının kuzeyinde Kirişli Dağı, güneyinde Dedegül Dağı ve bu dağların ortasında GelendostOvası yer alır. Eğirdir Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır.Ovayı Doğanoğlu (Yalvaç)Deresi sular.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, nohut, haşhaş ve şekerpancarıdır. Bağcılık ve elma yetiştiriciliği yaygın olarak yapılır.Hayvancılık ikinci derecede geçim kaynağıdır. En çok koyun ve kılkeçisi beslenir. Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır.

İlçe merkezi, Eğirdir Gölünün doğu kıyısında bir ova kenarında kurulmuştur.Isparta-Konya karayolu ilçenin güneydoğu kıyısından geçer.İl merkezine 81 km mesafededir. Denizden 940 m yüksekliktedir. 1952’de ilçe olanGelendost’un belediyesi 1951’de kurulmuştur.

Gönen:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 11.103 olup, 6053’ü ilçe merkezinde, 5050’si köylerde yaşamaktadır.İlçe toprakları orta yükseklikteki düzlük alanlardan meydana gelir.Isparta Ovasının bir kısmı ilçe sınırlarında kalır. Ekonomisi tarıma dayalıdır.Gül yetiştiriciliği ve gül yağcılık yaygındır. Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır. Ev tezgahlarında halı dokunur. Merkez ilçeye bağlı belediyelik bir kaza iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu.

Keçiborlu:1990 sayımına göre toplam nüfûsu 19.766 olup, 8955’i ilçe merkezinde 10.811’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 15 köyü vardır.Yüzölçümü 565 km2 olup, nüfus yoğunluğu 35’dir. İlçe toprakları orta yükseklikte engebeli araziden meydana gelir.Kuzeydoğusunda Karakuş Dağı, güneybatısında SöğütDağı, doğusunda Kapı Dağı yer alır. Bu dağların ortasında bir plato vardır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, arpa, buğday ve elma olup, ayrıca az miktarda soğan, patates, armut ve haşhaş yetiştirilir. Bağcılık ve gülcülük yaygındır.Hayvancılık ikinci derecede gelir kaynağı olup, canlı hayvan ticaretine yöneliktir. Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır. İlçe topraklarındaki kükürt yatakları Etibank tarafından işletilir.

İlçe merkezi Keçiborlu Deresi Vâdisinde kurulmuştur.İstanbul-Antalya ve Eğirdir-Isparta-İzmir demiryolu ilçeden geçer. İl merkezine 40 km mesafededir. Denizden yüksekliği 1040 metredir.İlçe belediyesi 1902’de kurulmuştur.

Senirkent: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 24.388 olup, 10.738’i ilçe merkezinde, 13.650’si köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 8 köyü vardır.Yüzölçümü 600 km2 olup, nüfus yoğunluğu 41’dir.İlçe toprakları kuzey ve güneyden dağlarla çevrilmiş bir alanda yer alır.Güneyinde Barla ve Kapı Dağları, kuzeyinde Karakuş Dağları ile bu dağların ortasında Senirkent Ovası yer alır. EğirdirGölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır. Ovayı Gençali Deresi sular.

Ekonomisi tarım ve dokumacılığa dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, arpa, elma, üzüm, buğday ve soğan olup, ayrıca az miktarda patates, baklagiller ve armut yetiştirilir. El tezgahlarında halıcılık yaygın olarak yapılır.Salça fabrikası başlıca sanayi kuruluşudur.

İlçe merkezi Hoyran Gölüne (Eğirdir Gölünün kuzey parçası) açılan bir ovanın batı kenarında kurulmuştur. Denizden yüksekliği 1040 metredir. İl merkezine 72 km mesafededir. Fazla gelişmemiş olan Senirkent 1952’de İlçe olmuştur.İlçe belediyesi 1886’da kurulmuştur.

Sütçüler: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 21.957 olup, 4062’si ilçe merkezinde, 17.895’i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 20, Kasımlar bucağına bağlı 8 köyü vardır. Yüzölçümü 1288 km2 olup, nüfus yoğunluğu 17’dir. İlçe toprakları engebeli alanlardan meydana gelir. Doğusunda Dedegül Dağı, orta ve güneyinde KuyucakDağı yer alır. Dağların yüksek kesimlerinde hayvancılık açısından önemli yaylalar vardır. Dağlar meşe, köknar, kızılçam, karaçam, sedir ve ardıç ormanları ile kaplıdır.

Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Ekime müsait toprakları azdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve elmadır. Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yapılır. İlçe merkezi,Aksu Çayına karışan bir dere vâdisinde yamaçlara kurulmuştur. Denizden yüksekliği 1000 metredir.Önemli yollardan, uzak olduğundan gelişmemiş, küçük bir yerleşim merkezidir. Eski ismi Cebel’dir.İl merkezine 102 km mesafededir. Belediyesi 1938’de kurulmuştur.

Şarkikaraağaç: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 38.993 olup, 12.253’ü ilçe merkezinde 26.740’ı köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 27 köyü vardır.İlçe toprakları genelde dağlıktır.Kuzey ve kuzeydoğusunda SultanDağları, güneyinde DedegülDağı, batısında Anamas Dağı ve bu dağların ortasında Şarkikaraağaç Ovası yer alır.Ovayı Eğri Çayı sular. Beyşehir Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır. Dağlarda köknar, sedir, karaçam ve ardıç ormanları vardır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı,üzüm, buğday, elma, arpa, patates, haşhaş, nohut, soğan, fasulye ve armuttur.Hayvancılık gelişmiş olup, genelde sığır ve koyun beslenir. Ev tezgahlarında dokumacılık yapılır.Yem, barit, tuğla, kiremit fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır.

Uluborlu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 11.970 olup, 10.072’si ilçe merkezinde, 1898’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 4 köyü vardır.Yüzölçümü 322 km2 olup, nüfus yoğunluğu 37’dir. İlçe toprakları üç tarafı dağlarla çevrili bir alanda yer alır.Kuzey ve batısını Karakuş dağları, güneyini ise Kapıdağ engebelendirir. Dağlardan kaynaklanan suları Gençali Deresi toplar. Senirkent Ovasının bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır.

Ekonomisi tarım ve dokumacılığa dayanır. Başlıca tarım ürünleri arpa ve buğday olup, ayrıca az miktarda elma, üzüm, nohut, patates, armut ve soğan yetiştirilir.Süt üretimi gayesiyle sığır besiciliği yapılır. Ev tezgahlarında halı dokumacılığı yaygındır. İlçe topraklarında kireçtaşı yatakları vardır.

İlçe merkezi, Kapıdağ eteklerinde düz bir alanda kurulmuştur.Tarihi çok eski devirlere kadar uzanmaktadır.Konya’yı Yalvaç üzerinden Denizli’ye bağlayan karayolu ilçeden geçer.İl merkezine 69 km mesâfededir. Belediyesi 1864’te kurulmuştur.

Yalvaç: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 85.053 olup, 28.028’i ilçe merkezinde, 57.025’i köylerde yaşamaktadır.Merkez bucağına bağlı 21, Bağkonak bucağına bağlı 9 köyü vardır.Yüzölçümü 1415 km2, olup nüfus yoğunluğu 60’tır. İlçe toprakları genelde dağlıktır.Kuzeyinde Karakuş Dağları ve Sultandağları, güneyinde Güllüce Dağı, güneybatısında Kirişli Dağı yer alır. Dağların iç kesiminde orta yükseklikte düzlükler vardır. Dağlardan kaynaklanan suları Hoyran ve Yalvaç dereleri toplar.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri elma, buğday, üzüm, arpa, şekerpancarı, patates, armut, soğan ve haşhaştır. Hayvancılık gelişmiştir. Koyun ve sığır besiciliğinin yanında az miktarda Ankara keçisi de beslenir. Tuğla, kiremit fabrikaları ve tabakâneler başlıca sanâyi kuruluşlarıdır.

İlçe merkezi Eğirdir Gölü havzasının kuzeydoğusunda SultanDağlarının eteklerinde kurulmuştur. Deniz’den yüksekliği 1160 metredir. Akşehir’i Senirkent üzerinden Denizli ve Isparta’ya bağlayan karayolu ilçeden geçer.Târihi çok eski devirlere dayanan bir yerleşim merkezidir.İsmini Oğuz Beylerinden Sakız ve Emir boyuna mensup Yalvaç Beyden almıştır.İlçe belediyesi 1864’te kurulmuştur.

Yenişarbademli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 7323 olup, 6199’u ilçe merkezinde 1124’ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 2 köyü vardır.İlçe toprakları dağlıktır. Batısında Dedegül Dağları yer alır. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Evlerde halı dokumacılığı yaygındır.İlçe merkezi Dedegül Dağları eteklerinde kurulmuştur. Şarkikaraağaç’a bağlı bir bucak iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu.