Bingöl'ün; Merkez, Adaklı, Genç, Karlıova, Kığı, Solhan, Yayladere ve Yedisu olmak üzere 8 ilçesi vardır.

Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 95.048 olup, 41.680'i ilçe merkezinde, 53.368'i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 47, Ağaçeli (Ilıcalar)bucağına bağlı 13, Sancak bucağına bağlı 15, Yamaç bucağına bağlı 11 köyü vardır.Yüzölçümü 1840 km2 olup, nüfus yoğunluğu 52'dir.

İlçe toprakları dağlık ve ormanlıktır. Güneyinde Karaboğa Dağları, kuzeyinde Bingöl Ovası yer alır. İlçe topraklarını Bayram Çayı sular.Köyler ilçenin güneyinde yoğunlaşmış olup, birbirine çok yakındır. Diğer bölgelerde köyler seyrektir.

Ekonomisi hayvancılığa dayanır.Yaylacılık yöntemiyle en çok koyun ve kıl keçisi beslenir. İlçenin güneydoğusunda yer alan Bingöl Ovasında tarım yapılır. Başlıca tarım ürünleri tahıl, meyve ve sebzedir. Üretim bütünüyle ilçe tüketimine dönüktür.

İlçe merkezi Bingöl Deresi yatağının güneyindeki geniş düzlükte kurulmuştur. 1971 depreminden önce ilçe merkezi dere yatağı ve yamaçları idi. İlçenin kuzey kıyısından Elazığ-Muş karayolu geçer. Bingöl belediyesi 1920'de kurulmuştur.

Adaklı: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 19.610 olup, 4538'i ilçe merkezinde 15.072'si köylerde yaşamaktadır. Merkeze bağlı 33 köyü vardır. Kığı ilçesine bağlı bucakken 19 Haziran 1987'de 3392 sayılı kanunla ilçe merkezi haline getirildi.

İlçe toprakları dağlıktır. Kuzeydoğusunda Şeytan Dağı, güneyinde Şerafeddin Dağlarının kuzey uzantıları yer alır. İlçe toprakları Peri Suyunun kolları tarafından derin biçimde yarılmıştır.

Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Yaylacılık yöntemiyle koyun ve kıl keçisi beslenir. Yaylalarda kurulan mandıralarda tereyağı ve peynir yapılır. Akarsu vadilerinde tarım yapılır. Az miktarda buğday, arpa, patates, soğan, baklagiller, elma ve ceviz yetiştirilir.

Genç: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 43.238 olup, 11.464'ü ilçe merkezinde, 31.774'ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 6, Servi bucağına bağlı 32, Söğütlü bucağına bağlı 11, Yayla bucağına bağlı 10 ve Yenice bucağına bağlı 6 köyü vardır. Yüzölçümü 1646 km2 olup, nüfus yoğunluğu 26'dır.

İlçe toprakları genelde dağlıktır. Batısında Akdağ, doğusunda Akçakara Dağı yer alır. Akçakara Dağının 2940 m olan doruğu ilçenin en yüksek noktasıdır. Dağlardan kaynaklanan suları kuzey sınırını meydana getiren Murat Nehri toplar.Murat Nehri vadisi ilçe merkezi yakınlarında genişliyerek, Genç ovasını meydana getirir. Dağların Murat Nehrine yakın bölümlerinde meşelikler vardır.

Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Yaylacılık yöntemiyle koyun ve keçi beslenir. Yaylalarda kurulan mandralarda süt ürünleri yapılır.Tarıma elverişli alanlar azdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, ceviz dut ve soğandır. Ayrıca az miktarda şekerpancarı, patates, arpa, elma ve baklagil yetiştirilir. İlçe topraklarında fosfat ve zengin demir yatakları vardır.

İlçe merkezi, Murat Nehrinin güneyindeki düzlük bir alanda kurulmuştur. Bingöl-Diyarbakır karayolu ilçenin batı kıyısından, Elazığ-Tatvan demiryolu ise ilçe merkezinden geçer. İl merkezine 22 km mesafededir. Genç, zaman zaman idari değişikliklere uğramış bir ilçedir. 1924-1927 seneleri arasında il merkezi oldu. Daha sonra ilçe yapılarak Elazığ'a, 1929'da Muş'a, 1936'da Bingöl'e bağlandı. Denizden yüksekliği 1100 metredir. İlçe belediyesi 1922'de kurulmuştur.

Karlıova: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 32.915 olup, 8503'ü ilçe merkezinde, 24.412'si köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 80, Göynük bucağına balı 10 köy vardır. Yüzölçümü 1349 km2 olup, nüfus yoğunluğu 24'tür.

İlçe toprakları genelde dağlıktır.Kuzeyinde Karagöl Dağları, güneyinde Şerafeddin Dağı, orta bölümünde Şeytan Dağı yer alır. Bu dağları Murat Nehrine karışan, Göynük Çayı, Peri Suyu ve Kale Deresi parçalar. Kargapazarı köyü yakınlarında bulunan Bahri Gölü ilin en büyük gölüdür. Dağlar orman bakımından fakir olup, bazı yerlerinde hayvancılık yönünden önemli olan düzlükler vardır.

Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Hayvancılıkla uğraşan göçmen aşiretler çok sayıda koyun ve keçi beslerler. Yapılan hayvancılık canlı hayvan ticaretine yöneliktir. Ekilebilen arazi az olduğundan tarım gelişmemiştir. Az miktarda buğday, arpa, patates, ceviz ve elma yetiştirilir.

İlçe merkezi Şeytan Dağının doğu eteklerinde düz bir alanda kurulmuştur. Eskiden Kanıreş olan ilçe ismi, daha sonra Bingöl olarak değiştirildi. Bingöl ismi 1938'de il'e ve il merkezine verilince ilçenin ismi Karlıova oldu. İl merkezine 68 km mesafededir. İlçe belediyesi 1934'te kurulmuştur.

Kığı: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 11.489 olup, 4532'si ilçe merkezinde, 6957'si köylerde yaşamaktadır. Merkeze bağlı 26 köyü vardır. İlçe toprakları dağlıktır. Doğusunda Şeytan Dağı yer alır. Dağlar Peri Suyu ve kolları tarafından derin bir şekilde parçalanmıştır. Peri Suyu Vadisindeki düzlükler, ilçenin başlıca tarım alanıdır.

Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. En çok elde edilen tarım ürünü buğdaydır. Ayrıca az miktarda arpa, patates, soğan ve baklagiller yetiştirilir. Yaylacılık yöntemi ile çok sayıda koyun ve keçi beslenir. Yaylalarda kurulan mandıralarda peynir ve tereyağı üretilir. Arıcılık gelişmiştir.

İlçe merkezi, üç yanı tepelerle çevrili Peri Suyu Vadisinde kurulmuştur. 1966 Varto zelzelesinden sonra, ilçe merkezi zelzeleye dayanıklı evlerin yapıldığı bölgeye taşınmıştır. İl merkezine 73 km mesafededir. İlçe belediyesi 1926'da kurulmuştur.

Solhan: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 35.197 olup, 12.200'ü ilçe merkezinde, 22.987'si köylerde yaşamaktadır. Merkeze bağlı 10, Yenibaşak bucağına bağlı 12 köyü vardır. Yüzölçümü 1114 km2 olup, nüfus yoğunluğu 32'dir.

İlçe toprakları dağlıktır. Kuzeyinde Şerafeddin Dağı, güneyinde Yaylım Dağı yer alır. Dağlardan doğan suları Murat Nehri toplar. Şerafeddin Dağının yüksek kesimlerinde hayvan besiciliği açısından önemli düzlükler vardır.

Ekonomisi hayvancılığa dayanır. Göçmen kabileler besledikleri hayvanları yazın Şerafeddin Dağlarındaki yaylalara çıkarırlar. En çok koyun ve keçi beslenir. Az olan tarım alanlarında buğday, elma, ceviz, arpa, soğan yetiştirilir.

İlçe merkezi Murat ve Baraba Suyu arasında kurulmuştur. Bingöl-Muş karayolu kasabadan geçer. İl merkezine 56 km mesafededir. Denizden yüksekliği 1500 metredir. Eski ismi Boğlan'dır. İlçe belediyesi 1932'de kurulmuştur.

Yayladere: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 3649 olup, 1310'u ilçe merkezinde, 2339'u köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 20 köyü vardır. Kiğı ilçesine bağlı bucak merkezi iken, 19 Haziran 1987'de 3392 sayılı kanunla ilçe merkezi oldu.

İlçe toprakları genelde dağlıktır. Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. Yaylacılık yöntemiyle en çok koyun ve keçi beslenir. İlçe merkezi Çadırdağı tepesinin eteklerinde kurulmuştur.

Yedisu: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 8735 olup, 2437'si ilçe merkezinde, 6298'i köylerde yaşamaktadır. Merkeze bağlı 12 köyü vardır.Kığı ilçesine bağlı bucak merkeziyken, 1990'da ilçe merkezi oldu.

İlçe toprakları dağlıktır. İlçenin güneyinde Şeytan Dağları yer alır. Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır. En çok koyun ve keçi beslenir. İlçe merkezi Peri Suyu Vadisinde kurulmuştur.