Çok yükseklere çıkıldıkça, türlü değişikliklerin belir mesi yüzünden, hele hava basınctnın düşmesiyle ilgili olarak kandaki oksijenin azalmasından doğan bir çeşit hastalanma. Dağ tutması hastalığı, bir deney odasında da incelenebilmiştir. Soğuk hava, yorgunluk dağ tutmasını kolaylaştırır. Sağlam yapılı olmıyan 1 gece iyi uyku uyuyamamış bulunanlarda da dağ tutması kolay belirir. Binlerce metre yükseklikteki dağlara çıkarken, tırmanma yüzünden yorgunluk artınca, dağın daha orta yüksekliklerinde bile dağ tutması belirebilir. Dağ tutmasının derecesi herkese göre değişir.Olağan olarak dağ tutması 3.000 m kadar yüksekliklerde başlar, 6-7 bin metre yükseklikte hastalık çok artar. Bunun daha ötesinde de ölüm olabilir. Dağ tutması, genel yorgunluk, yürek çarpıntısı ile belli olur. Başlan. gıçta içkinin verdiği sarhoşluğü andıran belirtiler olur. Bu sırada garip birtakım gülmeler, ağlamalar birbiri ardından gelir. Oksijen azalmasına karşı beyin çok duyguludur. Bundan sonra vücudu derin bir yorgunluk, tenbellik kaplar. Insan bir şeye karar veremez. Adım atışlarda değişme ler, karışmalar belirir. Göğüste tıkanıklık belirmiş, baş dönmesi artmış, hemen bulunulan yerde yığılıp kalmayı ister gibi bir durum ortaya çıkmıştır. Baş ağrısı, mide bulantısı, kusma gibi olayların ardından bayılma olur. Bunun ardından da ölüm olabilir. Dağ tutmasına karşı en iyi çare, bulunulan yerden hemen aşağılara inmektir. Oksijen verme yoluna da başvurulur. Deniz tutması.
Kategoriler
