Coğrafya Terimleri Sözlüğü

Yeryüzü noktasında çekül doğrultusundaki yukarı yön. Başucu, ya da kimi zaman baş uç kelimesinden, ayakta duran bir kimsenin başından olan yön göz önüne gelir. Sanki tepe ucu gibi bir düşünceden gidilerek bu kelimeden faydalanılmıştır. Bunun tersi aynı duruş ile ayakucudur. Başucu uzaklığı teriminden ise, bakılan yıldızdan göze gelen ışın çizgisi ile o ( zenit ) Çekül doğrultusunun gökküresini üstte deldiği nokta. Yerdeki çekül çizgi arasında kalan açı anlaşılır.